«Περιμένοντας τον Γκοντό» (Θεατρική Παράσταση)
Μια τραγικωμωδία σε δύο πράξεις.
Το αριστούργημα του Ιρλανδού λογοτέχνη, ποιητή και θεατρικού συγγραφέα, Σάμιουελ Μπέκετ, παρουσιάζεται φέτος στο festivArt. Η ιλαροτραγωδία «Περιμένοντας τον Γκοντό», ένα έργο ωδή στο θέατρο του παραλόγου, «ανεβαίνει» το Σάββατο 29|08 στους χώρους του lab2art σε ένα σκηνικό έκπληξη που θα συζητηθεί.
Πρόκειται για την ιστορία δύο ανδρών που συναντιούνται, συζητάνε και ανακαλύπτουν ότι περιμένουν έναν άνδρα, που ονομάζεται Γκοντό. Το εν λόγω υπαρξιακό δράμα έχει δεχθεί πολλές ερμηνείες και συζητήσεις για την ταυτότητα του Γκοντό, ενώ οι δύο χαρακτήρες περιμένουν μία υπερβατική φιγούρα η οποία θα τους σώσει, αλλά δεν έρχεται ποτέ. O δραματουργός δε, σε μία επιστολή του, το 1952, ανέφερε οτι ούτε ο ίδιος είχε σκεφτεί ή γνώριζε «ποιός είναι ο Γκοντό».
Υπόθεση
Δύο περιπλανώμενοι αλήτες δίνουν ραντεβού σε έναν έρημο δρόμο. Σε ένα μοναδικό σκηνικό που διακόπτει την μονοτονία του τοπίου. Περιμένουν κάποιον να έρθει.
«Τίποτα δεν συμβαίνει. Κανένας δεν έρχεται.Κανένας δεν φεύγει. Είναι φοβερό!»
Ο Εστραγκόν έχει την τάση να ξεχνά κάτι αμέσως μόλις συμβεί, είναι ευμετάβολος, συχνά σκεπτικός και κάπως ανυπεράσπιστος, βλέπει συχνά όνειρα, βρωμάνε τα πόδια του, κάποτε -λέει- ήταν ποιητής και πιστεύει ακράδαντα πως «οι άνθρωποι είναι για τα πανηγύρια». Ο Βλαδίμηρος είναι πιο πρακτικός τύπος, κάπως επίμονος, ούτε θέλει να ακούει για όνειρα, θυμάται λεπτομερώς κάθετί που συμβαίνει, έχει βαθιά ελπίδα πως ο Γκοντό θα έρθει, είναι προστατευτικός, ξέρει νανουρίσματα, αλλά μυρίζει το στόμα του.
Καβγαδίζουν, βαριούνται, επαναλαμβάνονται. Απειλούν ότι θα αυτοκτονήσουν. Κάνουν γυμναστικές επιδείξεις. Παίζουν θέατρο και διαρκώς μιλούν για κάποιο ραντεβού. Αρκούν αυτά για να ξεφύγουν από την ανία και την πλήξη της ύπαρξης; Αρκεί να περιμένεις κάτι; Ή κάποιον;
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Νίκος Καραγέωργος
Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Γιώργος Γεροντιδάκης, Βασίλης Μπισμπίκης, Κατερίνα Σιώζου, Παναγιώτης Σούλης, Στέλιος Τυριακίδης
Ο σκηνοθέτης και οι ηθοποιοί έχουν επιμεληθεί τα σκηνικά, τα κοστούμια και τους φωτισμούς ως μέρος της διαδικασίας των δοκιμών.
Φωτογραφίες – βίντεο: Αθηνά Λιάσκου
Πληροφορίες παράστασης: Σάββατο 29.08 | 20.30 | @lab2art
Ο Αντώνης Αγγελίδης γεννήθηκε το 1983 και έκανε τα πρώτα του βήματα σε ηλικία 2 ετών όταν ακόμα δεν είχε κάποια σχέση με την μουσική. Την πρώτη του κιθάρα του την δώρισε η γιαγιά του, στην ηλικία των δεκατριών. Έκτοτε λοιπόν και με χρόνια και καιρούς πολύ το πάλεψε και η αγάπη του για την μουσική του δάνεισε τις νότες και τις λέξεις για να ντύσει τους πόθους και τους πόνους του με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι ευτυχισμένος.
Οι Blue Stripe είναι μια hard rock μπάντα από το Λουτράκι Κορινθίας με old school καταβολές και μουσική παιδεία. Δημιουργήθηκαν το 2011 από ανθρώπους με μουσική εμπειρία σε rock συγκροτήματα των 80s και ξεκίνησαν με διασκευές από τα πιό γνωστά hard rock και heavy metal συγκροτήματα της δεκαετίας του ‘70 και του ‘80 (AC/DC , Led Zeppelin, ZZ Top, Thin Lizzy, Deep Purple, κ.α.). Ο ήχος και η ενέργεια που μεταδίδουν έκαναν το συγκρότημα ευρύτερα γνωστό, τόσο ώστε να τους οδηγήσει σε επιτυχημένες εμφανίσεις σε μουσικές σκηνές και festival της Κορινθίας και της Αθήνας, με αποκορύφωμα τη στιγμή που μοιράστηκαν τη σκηνή με τον Paul Di Anno των Iron Maiden στο Athens Beer Festival 2014. Η συνεχιζόμενη επιτυχία τους και η αγάπη τους γι’ αυτό που κάνουν τους οδήγησε και στην κυκλοφορία του πρώτου τους album, που κυκλοφορεί από την Final Touch. Το συγκρότημα αποτελείται από τους Λευτέρη Μπούρα (φωνητικά), Χρήστο Ρούσση – Γιώργο Παππά (κιθάρες), Γιώργο Αλμπάνη (μπάσο), και Μάκη Νικολάτο (τύμπανα).
Οι σχέσεις δεν είναι εύκολες και ειδικότερα όταν ξεκινούν στην ηλικία των πέντε με μια κλασσική κιθάρα φορεμένη καπέλο!
Pelopolitismos 